سال

خبرگذاري ما

آيا سال ۱۳۹۴ سال خوبي براي آي‌تي كشورمان بود؟

۳۶ بازديد
محمود اروج‌زادهسالي را كه پشت سر مي‌گذاريم، چگونه بايد ارزيابي كرد؟ و چه جايگاهي از لحاظ برآوردن اهداف مهم عرصه فناوري اطلاعات و ارتباطات مي‌توان به آن داد؟پاسخ به اين سوال البته چندان ساده نيست. شايد بهتر باشد كمي دقيق‌تر و جزئي‌تر به اين سوال بپردازيم.يكي از چالش‌هاي بزرگ موجود اين عرصه در طول سال‌هاي اخير، وجود نگاه منفي به فناوري اطلاعات و محصولات مختلف آن بوده، كه البته همچنان نيز باقي است.اين ديدگاه كه سابقه‌اي طولاني در سنت و عرف ما دارد، همواره با محصولات جديد علم و فناوري، از زاويه جدال و مخاصمه روبرو مي‌شود، و هميشه آنها را به زيان صلاح و رشد جامعه اعلام مي‌كند، تا حدي كه گاه كار به تحريك عواطف عمومي بر عليه اين فناوري‌ها مي‌كشد.قصه مخالفت با پديده‌هاي جديد مانند تلگراف و تلفن و... را همگان شنيده‌ايم، و البته از ديگر سو، نقد جدي صاحبنظران و دانشمندان دلسوز جامعه به اين نوع نگاه را هم فراوان سراغ داريم.شايد آخرين مورد، سخنان دكتر روحاني رييس جمهور بود كه در نقد مخالفينِ پيشرفت و بسط فناوري، يادآوري كرد كه زماني برخي حتي با پديده ساده‌اي مانند «دوش حمام» هم مخالفت مي‌كردند!به هر حال بنظر مي‌رسد اين نوع نگاه، در جامعه ما ريشه‌دار است و اصلاح آن محتاج زمان است.اما هر چه هست، مقاومت در برابر توسعه فناوري‌هاي نوين ارتباطي در كشور ما، از مهم‌ترين چالش‌هايي بود كه پيشرفت آن را با موانع جدي روبرو ساخت.شايد در آينده براي بسيار قابل باور نباشد كه جمله‌اي بدين مضمون از زبان يك وزير ارتباطات منتشر شد: «سرعت ۲۵۶ كيلوبايتي اينترنت براي ما كافي است!» اما متاسفانه اتفاق افتاد، هر چند مشخص نيست علت بيان چنين جمله‌اي اعتقاد شخصي بود، و يا فشارهاي اجتماعي موجود. در نتيجه همين ديدگاه بود كه موضوع «پهناي باند» در ايران، مدت‌هاي مديد به يك بن‌بست بي‌دليل منتهي شده بود كه راه برون‌رفتي هم برايش يافت نمي‌شد، چرا كه رفع اين معضل، تنها و تنها مستلزم وجود يك اراده قوي و موثر بود؛ يعني چيزي كه در دولت يازدهم اتفاق افتاد و اين دولت به اتكاي اعتقاد به رشد و توسعه در اين بخش، در رفع آن كوشيد و با افزايش پهناي باند، پاي نسل‌هاي جديد را به كشور باز كرد و اپراتورهاي موبايل به رقابت در آن پرداختند.در نتيجه همين نگاه سلبي، گاه در موقعيت‌هاي حساس اجتماعي و سياسي، در فضاي وب محدوديت‌هايي پديد مي‌آمد كه عملا به افزايش حساسيت‌ها منجر مي‌شد و بنوبه خود، نتيجه معكوس مي‌داد. اما به عنوان مثال در انتخابات اخير كه يك رخداد مهم اجتماعي هم بود، نگاه سلبي به حداقل رسيد و نگراني‌ها از محدوديت‌هاي احتمالي مرتفع شد و در عمل هم علاوه بر افزايش اطمينان و آرامش اجتماعي، كارنامه بهتري از آزادي گردش اطلاعات به نمايش گذاشته شد.اگر تنها همين مورد، يعني نوع مواجهه با اين چالش بزرگ را ملاك ارزيابي سال گذشته بگيريم، بايد اذعان كرد كه عملكرد نسبتا قابل قبولي را شاهد بوده‌ايم.اما واقعيت اين است كه اين فقط يك سوي ماجراست، و دنياي شتابان فناوري و رقابت نفسگير كشورها در بهره‌گيري از آن براي توسعه و پيشرفت خود، مستلزم داشتن برنامه‌هايي سنجيده، دقيق، زمان‌بندي شده و قابل ارزيابي است كه بتوان به مدد آن، اهداف كوتاه مدت، ميان‌مدت و بلندمدت را در اين رقابت جهاني پيش برد.از اين نقطه نظر البته به نظر مي‌رسد مديريت عرصه فناوري اطلاعات كشورمان قابل نقد جدي است، كما اينكه جداي از روزمرگي و امور جاري، هنوز نشانه‌اي از عملي شدن اهداف زيرساختي و اساسي، و يا حتي وجود برنامه‌هايي براي نيل به آنها مشاهده نمي‌شود. منبع: ماهنامه دنياي كامپيوتر و ارتباطات - اسفند 1394 

آيا سال ۱۳۹۴ سال خوبي براي آي‌تي كشورمان بود؟

۴۴ بازديد
محمود اروج‌زادهسالي را كه پشت سر مي‌گذاريم، چگونه بايد ارزيابي كرد؟ و چه جايگاهي از لحاظ برآوردن اهداف مهم عرصه فناوري اطلاعات و ارتباطات مي‌توان به آن داد؟پاسخ به اين سوال البته چندان ساده نيست. شايد بهتر باشد كمي دقيق‌تر و جزئي‌تر به اين سوال بپردازيم.يكي از چالش‌هاي بزرگ موجود اين عرصه در طول سال‌هاي اخير، وجود نگاه منفي به فناوري اطلاعات و محصولات مختلف آن بوده، كه البته همچنان نيز باقي است.اين ديدگاه كه سابقه‌اي طولاني در سنت و عرف ما دارد، همواره با محصولات جديد علم و فناوري، از زاويه جدال و مخاصمه روبرو مي‌شود، و هميشه آنها را به زيان صلاح و رشد جامعه اعلام مي‌كند، تا حدي كه گاه كار به تحريك عواطف عمومي بر عليه اين فناوري‌ها مي‌كشد.قصه مخالفت با پديده‌هاي جديد مانند تلگراف و تلفن و... را همگان شنيده‌ايم، و البته از ديگر سو، نقد جدي صاحبنظران و دانشمندان دلسوز جامعه به اين نوع نگاه را هم فراوان سراغ داريم.شايد آخرين مورد، سخنان دكتر روحاني رييس جمهور بود كه در نقد مخالفينِ پيشرفت و بسط فناوري، يادآوري كرد كه زماني برخي حتي با پديده ساده‌اي مانند «دوش حمام» هم مخالفت مي‌كردند!به هر حال بنظر مي‌رسد اين نوع نگاه، در جامعه ما ريشه‌دار است و اصلاح آن محتاج زمان است.اما هر چه هست، مقاومت در برابر توسعه فناوري‌هاي نوين ارتباطي در كشور ما، از مهم‌ترين چالش‌هايي بود كه پيشرفت آن را با موانع جدي روبرو ساخت.شايد در آينده براي بسيار قابل باور نباشد كه جمله‌اي بدين مضمون از زبان يك وزير ارتباطات منتشر شد: «سرعت ۲۵۶ كيلوبايتي اينترنت براي ما كافي است!» اما متاسفانه اتفاق افتاد، هر چند مشخص نيست علت بيان چنين جمله‌اي اعتقاد شخصي بود، و يا فشارهاي اجتماعي موجود. در نتيجه همين ديدگاه بود كه موضوع «پهناي باند» در ايران، مدت‌هاي مديد به يك بن‌بست بي‌دليل منتهي شده بود كه راه برون‌رفتي هم برايش يافت نمي‌شد، چرا كه رفع اين معضل، تنها و تنها مستلزم وجود يك اراده قوي و موثر بود؛ يعني چيزي كه در دولت يازدهم اتفاق افتاد و اين دولت به اتكاي اعتقاد به رشد و توسعه در اين بخش، در رفع آن كوشيد و با افزايش پهناي باند، پاي نسل‌هاي جديد را به كشور باز كرد و اپراتورهاي موبايل به رقابت در آن پرداختند.در نتيجه همين نگاه سلبي، گاه در موقعيت‌هاي حساس اجتماعي و سياسي، در فضاي وب محدوديت‌هايي پديد مي‌آمد كه عملا به افزايش حساسيت‌ها منجر مي‌شد و بنوبه خود، نتيجه معكوس مي‌داد. اما به عنوان مثال در انتخابات اخير كه يك رخداد مهم اجتماعي هم بود، نگاه سلبي به حداقل رسيد و نگراني‌ها از محدوديت‌هاي احتمالي مرتفع شد و در عمل هم علاوه بر افزايش اطمينان و آرامش اجتماعي، كارنامه بهتري از آزادي گردش اطلاعات به نمايش گذاشته شد.اگر تنها همين مورد، يعني نوع مواجهه با اين چالش بزرگ را ملاك ارزيابي سال گذشته بگيريم، بايد اذعان كرد كه عملكرد نسبتا قابل قبولي را شاهد بوده‌ايم.اما واقعيت اين است كه اين فقط يك سوي ماجراست، و دنياي شتابان فناوري و رقابت نفسگير كشورها در بهره‌گيري از آن براي توسعه و پيشرفت خود، مستلزم داشتن برنامه‌هايي سنجيده، دقيق، زمان‌بندي شده و قابل ارزيابي است كه بتوان به مدد آن، اهداف كوتاه مدت، ميان‌مدت و بلندمدت را در اين رقابت جهاني پيش برد.از اين نقطه نظر البته به نظر مي‌رسد مديريت عرصه فناوري اطلاعات كشورمان قابل نقد جدي است، كما اينكه جداي از روزمرگي و امور جاري، هنوز نشانه‌اي از عملي شدن اهداف زيرساختي و اساسي، و يا حتي وجود برنامه‌هايي براي نيل به آنها مشاهده نمي‌شود. منبع: ماهنامه دنياي كامپيوتر و ارتباطات - اسفند 1394 

آيا سال ۱۳۹۴ سال خوبي براي آي‌تي كشورمان بود؟

۲۴ بازديد
محمود اروج‌زادهسالي را كه پشت سر مي‌گذاريم، چگونه بايد ارزيابي كرد؟ و چه جايگاهي از لحاظ برآوردن اهداف مهم عرصه فناوري اطلاعات و ارتباطات مي‌توان به آن داد؟پاسخ به اين سوال البته چندان ساده نيست. شايد بهتر باشد كمي دقيق‌تر و جزئي‌تر به اين سوال بپردازيم.يكي از چالش‌هاي بزرگ موجود اين عرصه در طول سال‌هاي اخير، وجود نگاه منفي به فناوري اطلاعات و محصولات مختلف آن بوده، كه البته همچنان نيز باقي است.اين ديدگاه كه سابقه‌اي طولاني در سنت و عرف ما دارد، همواره با محصولات جديد علم و فناوري، از زاويه جدال و مخاصمه روبرو مي‌شود، و هميشه آنها را به زيان صلاح و رشد جامعه اعلام مي‌كند، تا حدي كه گاه كار به تحريك عواطف عمومي بر عليه اين فناوري‌ها مي‌كشد.قصه مخالفت با پديده‌هاي جديد مانند تلگراف و تلفن و... را همگان شنيده‌ايم، و البته از ديگر سو، نقد جدي صاحبنظران و دانشمندان دلسوز جامعه به اين نوع نگاه را هم فراوان سراغ داريم.شايد آخرين مورد، سخنان دكتر روحاني رييس جمهور بود كه در نقد مخالفينِ پيشرفت و بسط فناوري، يادآوري كرد كه زماني برخي حتي با پديده ساده‌اي مانند «دوش حمام» هم مخالفت مي‌كردند!به هر حال بنظر مي‌رسد اين نوع نگاه، در جامعه ما ريشه‌دار است و اصلاح آن محتاج زمان است.اما هر چه هست، مقاومت در برابر توسعه فناوري‌هاي نوين ارتباطي در كشور ما، از مهم‌ترين چالش‌هايي بود كه پيشرفت آن را با موانع جدي روبرو ساخت.شايد در آينده براي بسيار قابل باور نباشد كه جمله‌اي بدين مضمون از زبان يك وزير ارتباطات منتشر شد: «سرعت ۲۵۶ كيلوبايتي اينترنت براي ما كافي است!» اما متاسفانه اتفاق افتاد، هر چند مشخص نيست علت بيان چنين جمله‌اي اعتقاد شخصي بود، و يا فشارهاي اجتماعي موجود. در نتيجه همين ديدگاه بود كه موضوع «پهناي باند» در ايران، مدت‌هاي مديد به يك بن‌بست بي‌دليل منتهي شده بود كه راه برون‌رفتي هم برايش يافت نمي‌شد، چرا كه رفع اين معضل، تنها و تنها مستلزم وجود يك اراده قوي و موثر بود؛ يعني چيزي كه در دولت يازدهم اتفاق افتاد و اين دولت به اتكاي اعتقاد به رشد و توسعه در اين بخش، در رفع آن كوشيد و با افزايش پهناي باند، پاي نسل‌هاي جديد را به كشور باز كرد و اپراتورهاي موبايل به رقابت در آن پرداختند.در نتيجه همين نگاه سلبي، گاه در موقعيت‌هاي حساس اجتماعي و سياسي، در فضاي وب محدوديت‌هايي پديد مي‌آمد كه عملا به افزايش حساسيت‌ها منجر مي‌شد و بنوبه خود، نتيجه معكوس مي‌داد. اما به عنوان مثال در انتخابات اخير كه يك رخداد مهم اجتماعي هم بود، نگاه سلبي به حداقل رسيد و نگراني‌ها از محدوديت‌هاي احتمالي مرتفع شد و در عمل هم علاوه بر افزايش اطمينان و آرامش اجتماعي، كارنامه بهتري از آزادي گردش اطلاعات به نمايش گذاشته شد.اگر تنها همين مورد، يعني نوع مواجهه با اين چالش بزرگ را ملاك ارزيابي سال گذشته بگيريم، بايد اذعان كرد كه عملكرد نسبتا قابل قبولي را شاهد بوده‌ايم.اما واقعيت اين است كه اين فقط يك سوي ماجراست، و دنياي شتابان فناوري و رقابت نفسگير كشورها در بهره‌گيري از آن براي توسعه و پيشرفت خود، مستلزم داشتن برنامه‌هايي سنجيده، دقيق، زمان‌بندي شده و قابل ارزيابي است كه بتوان به مدد آن، اهداف كوتاه مدت، ميان‌مدت و بلندمدت را در اين رقابت جهاني پيش برد.از اين نقطه نظر البته به نظر مي‌رسد مديريت عرصه فناوري اطلاعات كشورمان قابل نقد جدي است، كما اينكه جداي از روزمرگي و امور جاري، هنوز نشانه‌اي از عملي شدن اهداف زيرساختي و اساسي، و يا حتي وجود برنامه‌هايي براي نيل به آنها مشاهده نمي‌شود. منبع: ماهنامه دنياي كامپيوتر و ارتباطات - اسفند 1394 

آيا سال ۱۳۹۴ سال خوبي براي آي‌تي كشورمان بود؟

۲۹ بازديد
محمود اروج‌زادهسالي را كه پشت سر مي‌گذاريم، چگونه بايد ارزيابي كرد؟ و چه جايگاهي از لحاظ برآوردن اهداف مهم عرصه فناوري اطلاعات و ارتباطات مي‌توان به آن داد؟پاسخ به اين سوال البته چندان ساده نيست. شايد بهتر باشد كمي دقيق‌تر و جزئي‌تر به اين سوال بپردازيم.يكي از چالش‌هاي بزرگ موجود اين عرصه در طول سال‌هاي اخير، وجود نگاه منفي به فناوري اطلاعات و محصولات مختلف آن بوده، كه البته همچنان نيز باقي است.اين ديدگاه كه سابقه‌اي طولاني در سنت و عرف ما دارد، همواره با محصولات جديد علم و فناوري، از زاويه جدال و مخاصمه روبرو مي‌شود، و هميشه آنها را به زيان صلاح و رشد جامعه اعلام مي‌كند، تا حدي كه گاه كار به تحريك عواطف عمومي بر عليه اين فناوري‌ها مي‌كشد.قصه مخالفت با پديده‌هاي جديد مانند تلگراف و تلفن و... را همگان شنيده‌ايم، و البته از ديگر سو، نقد جدي صاحبنظران و دانشمندان دلسوز جامعه به اين نوع نگاه را هم فراوان سراغ داريم.شايد آخرين مورد، سخنان دكتر روحاني رييس جمهور بود كه در نقد مخالفينِ پيشرفت و بسط فناوري، يادآوري كرد كه زماني برخي حتي با پديده ساده‌اي مانند «دوش حمام» هم مخالفت مي‌كردند!به هر حال بنظر مي‌رسد اين نوع نگاه، در جامعه ما ريشه‌دار است و اصلاح آن محتاج زمان است.اما هر چه هست، مقاومت در برابر توسعه فناوري‌هاي نوين ارتباطي در كشور ما، از مهم‌ترين چالش‌هايي بود كه پيشرفت آن را با موانع جدي روبرو ساخت.شايد در آينده براي بسيار قابل باور نباشد كه جمله‌اي بدين مضمون از زبان يك وزير ارتباطات منتشر شد: «سرعت ۲۵۶ كيلوبايتي اينترنت براي ما كافي است!» اما متاسفانه اتفاق افتاد، هر چند مشخص نيست علت بيان چنين جمله‌اي اعتقاد شخصي بود، و يا فشارهاي اجتماعي موجود. در نتيجه همين ديدگاه بود كه موضوع «پهناي باند» در ايران، مدت‌هاي مديد به يك بن‌بست بي‌دليل منتهي شده بود كه راه برون‌رفتي هم برايش يافت نمي‌شد، چرا كه رفع اين معضل، تنها و تنها مستلزم وجود يك اراده قوي و موثر بود؛ يعني چيزي كه در دولت يازدهم اتفاق افتاد و اين دولت به اتكاي اعتقاد به رشد و توسعه در اين بخش، در رفع آن كوشيد و با افزايش پهناي باند، پاي نسل‌هاي جديد را به كشور باز كرد و اپراتورهاي موبايل به رقابت در آن پرداختند.در نتيجه همين نگاه سلبي، گاه در موقعيت‌هاي حساس اجتماعي و سياسي، در فضاي وب محدوديت‌هايي پديد مي‌آمد كه عملا به افزايش حساسيت‌ها منجر مي‌شد و بنوبه خود، نتيجه معكوس مي‌داد. اما به عنوان مثال در انتخابات اخير كه يك رخداد مهم اجتماعي هم بود، نگاه سلبي به حداقل رسيد و نگراني‌ها از محدوديت‌هاي احتمالي مرتفع شد و در عمل هم علاوه بر افزايش اطمينان و آرامش اجتماعي، كارنامه بهتري از آزادي گردش اطلاعات به نمايش گذاشته شد.اگر تنها همين مورد، يعني نوع مواجهه با اين چالش بزرگ را ملاك ارزيابي سال گذشته بگيريم، بايد اذعان كرد كه عملكرد نسبتا قابل قبولي را شاهد بوده‌ايم.اما واقعيت اين است كه اين فقط يك سوي ماجراست، و دنياي شتابان فناوري و رقابت نفسگير كشورها در بهره‌گيري از آن براي توسعه و پيشرفت خود، مستلزم داشتن برنامه‌هايي سنجيده، دقيق، زمان‌بندي شده و قابل ارزيابي است كه بتوان به مدد آن، اهداف كوتاه مدت، ميان‌مدت و بلندمدت را در اين رقابت جهاني پيش برد.از اين نقطه نظر البته به نظر مي‌رسد مديريت عرصه فناوري اطلاعات كشورمان قابل نقد جدي است، كما اينكه جداي از روزمرگي و امور جاري، هنوز نشانه‌اي از عملي شدن اهداف زيرساختي و اساسي، و يا حتي وجود برنامه‌هايي براي نيل به آنها مشاهده نمي‌شود. منبع: ماهنامه دنياي كامپيوتر و ارتباطات - اسفند 1394 

زيارت اهل قبور در پنجشنبه آخر سال

۳۰ بازديد

زمان دريافت خبر: پنجشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۴ ساعت ۲۰:۱۲

منبع خبر: ايرنا

نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي - نسخه اصلي ...


مشاهده متن اصلي خبر

آيا سال ۱۳۹۴ سال خوبي براي آي‌تي كشورمان بود؟

۲۹ بازديد
محمود اروج‌زادهسالي را كه پشت سر مي‌گذاريم، چگونه بايد ارزيابي كرد؟ و چه جايگاهي از لحاظ برآوردن اهداف مهم عرصه فناوري اطلاعات و ارتباطات مي‌توان به آن داد؟پاسخ به اين سوال البته چندان ساده نيست. شايد بهتر باشد كمي دقيق‌تر و جزئي‌تر به اين سوال بپردازيم.يكي از چالش‌هاي بزرگ موجود اين عرصه در طول سال‌هاي اخير، وجود نگاه منفي به فناوري اطلاعات و محصولات مختلف آن بوده، كه البته همچنان نيز باقي است.اين ديدگاه كه سابقه‌اي طولاني در سنت و عرف ما دارد، همواره با محصولات جديد علم و فناوري، از زاويه جدال و مخاصمه روبرو مي‌شود، و هميشه آنها را به زيان صلاح و رشد جامعه اعلام مي‌كند، تا حدي كه گاه كار به تحريك عواطف عمومي بر عليه اين فناوري‌ها مي‌كشد.قصه مخالفت با پديده‌هاي جديد مانند تلگراف و تلفن و... را همگان شنيده‌ايم، و البته از ديگر سو، نقد جدي صاحبنظران و دانشمندان دلسوز جامعه به اين نوع نگاه را هم فراوان سراغ داريم.شايد آخرين مورد، سخنان دكتر روحاني رييس جمهور بود كه در نقد مخالفينِ پيشرفت و بسط فناوري، يادآوري كرد كه زماني برخي حتي با پديده ساده‌اي مانند «دوش حمام» هم مخالفت مي‌كردند!به هر حال بنظر مي‌رسد اين نوع نگاه، در جامعه ما ريشه‌دار است و اصلاح آن محتاج زمان است.اما هر چه هست، مقاومت در برابر توسعه فناوري‌هاي نوين ارتباطي در كشور ما، از مهم‌ترين چالش‌هايي بود كه پيشرفت آن را با موانع جدي روبرو ساخت.شايد در آينده براي بسيار قابل باور نباشد كه جمله‌اي بدين مضمون از زبان يك وزير ارتباطات منتشر شد: «سرعت ۲۵۶ كيلوبايتي اينترنت براي ما كافي است!» اما متاسفانه اتفاق افتاد، هر چند مشخص نيست علت بيان چنين جمله‌اي اعتقاد شخصي بود، و يا فشارهاي اجتماعي موجود. در نتيجه همين ديدگاه بود كه موضوع «پهناي باند» در ايران، مدت‌هاي مديد به يك بن‌بست بي‌دليل منتهي شده بود كه راه برون‌رفتي هم برايش يافت نمي‌شد، چرا كه رفع اين معضل، تنها و تنها مستلزم وجود يك اراده قوي و موثر بود؛ يعني چيزي كه در دولت يازدهم اتفاق افتاد و اين دولت به اتكاي اعتقاد به رشد و توسعه در اين بخش، در رفع آن كوشيد و با افزايش پهناي باند، پاي نسل‌هاي جديد را به كشور باز كرد و اپراتورهاي موبايل به رقابت در آن پرداختند.در نتيجه همين نگاه سلبي، گاه در موقعيت‌هاي حساس اجتماعي و سياسي، در فضاي وب محدوديت‌هايي پديد مي‌آمد كه عملا به افزايش حساسيت‌ها منجر مي‌شد و بنوبه خود، نتيجه معكوس مي‌داد. اما به عنوان مثال در انتخابات اخير كه يك رخداد مهم اجتماعي هم بود، نگاه سلبي به حداقل رسيد و نگراني‌ها از محدوديت‌هاي احتمالي مرتفع شد و در عمل هم علاوه بر افزايش اطمينان و آرامش اجتماعي، كارنامه بهتري از آزادي گردش اطلاعات به نمايش گذاشته شد.اگر تنها همين مورد، يعني نوع مواجهه با اين چالش بزرگ را ملاك ارزيابي سال گذشته بگيريم، بايد اذعان كرد كه عملكرد نسبتا قابل قبولي را شاهد بوده‌ايم.اما واقعيت اين است كه اين فقط يك سوي ماجراست، و دنياي شتابان فناوري و رقابت نفسگير كشورها در بهره‌گيري از آن براي توسعه و پيشرفت خود، مستلزم داشتن برنامه‌هايي سنجيده، دقيق، زمان‌بندي شده و قابل ارزيابي است كه بتوان به مدد آن، اهداف كوتاه مدت، ميان‌مدت و بلندمدت را در اين رقابت جهاني پيش برد.از اين نقطه نظر البته به نظر مي‌رسد مديريت عرصه فناوري اطلاعات كشورمان قابل نقد جدي است، كما اينكه جداي از روزمرگي و امور جاري، هنوز نشانه‌اي از عملي شدن اهداف زيرساختي و اساسي، و يا حتي وجود برنامه‌هايي براي نيل به آنها مشاهده نمي‌شود. منبع: ماهنامه دنياي كامپيوتر و ارتباطات - اسفند 1394 

آيا سال ۱۳۹۴ سال خوبي براي آي‌تي كشورمان بود؟

۲۵ بازديد
محمود اروج‌زادهسالي را كه پشت سر مي‌گذاريم، چگونه بايد ارزيابي كرد؟ و چه جايگاهي از لحاظ برآوردن اهداف مهم عرصه فناوري اطلاعات و ارتباطات مي‌توان به آن داد؟پاسخ به اين سوال البته چندان ساده نيست. شايد بهتر باشد كمي دقيق‌تر و جزئي‌تر به اين سوال بپردازيم.يكي از چالش‌هاي بزرگ موجود اين عرصه در طول سال‌هاي اخير، وجود نگاه منفي به فناوري اطلاعات و محصولات مختلف آن بوده، كه البته همچنان نيز باقي است.اين ديدگاه كه سابقه‌اي طولاني در سنت و عرف ما دارد، همواره با محصولات جديد علم و فناوري، از زاويه جدال و مخاصمه روبرو مي‌شود، و هميشه آنها را به زيان صلاح و رشد جامعه اعلام مي‌كند، تا حدي كه گاه كار به تحريك عواطف عمومي بر عليه اين فناوري‌ها مي‌كشد.قصه مخالفت با پديده‌هاي جديد مانند تلگراف و تلفن و... را همگان شنيده‌ايم، و البته از ديگر سو، نقد جدي صاحبنظران و دانشمندان دلسوز جامعه به اين نوع نگاه را هم فراوان سراغ داريم.شايد آخرين مورد، سخنان دكتر روحاني رييس جمهور بود كه در نقد مخالفينِ پيشرفت و بسط فناوري، يادآوري كرد كه زماني برخي حتي با پديده ساده‌اي مانند «دوش حمام» هم مخالفت مي‌كردند!به هر حال بنظر مي‌رسد اين نوع نگاه، در جامعه ما ريشه‌دار است و اصلاح آن محتاج زمان است.اما هر چه هست، مقاومت در برابر توسعه فناوري‌هاي نوين ارتباطي در كشور ما، از مهم‌ترين چالش‌هايي بود كه پيشرفت آن را با موانع جدي روبرو ساخت.شايد در آينده براي بسيار قابل باور نباشد كه جمله‌اي بدين مضمون از زبان يك وزير ارتباطات منتشر شد: «سرعت ۲۵۶ كيلوبايتي اينترنت براي ما كافي است!» اما متاسفانه اتفاق افتاد، هر چند مشخص نيست علت بيان چنين جمله‌اي اعتقاد شخصي بود، و يا فشارهاي اجتماعي موجود. در نتيجه همين ديدگاه بود كه موضوع «پهناي باند» در ايران، مدت‌هاي مديد به يك بن‌بست بي‌دليل منتهي شده بود كه راه برون‌رفتي هم برايش يافت نمي‌شد، چرا كه رفع اين معضل، تنها و تنها مستلزم وجود يك اراده قوي و موثر بود؛ يعني چيزي كه در دولت يازدهم اتفاق افتاد و اين دولت به اتكاي اعتقاد به رشد و توسعه در اين بخش، در رفع آن كوشيد و با افزايش پهناي باند، پاي نسل‌هاي جديد را به كشور باز كرد و اپراتورهاي موبايل به رقابت در آن پرداختند.در نتيجه همين نگاه سلبي، گاه در موقعيت‌هاي حساس اجتماعي و سياسي، در فضاي وب محدوديت‌هايي پديد مي‌آمد كه عملا به افزايش حساسيت‌ها منجر مي‌شد و بنوبه خود، نتيجه معكوس مي‌داد. اما به عنوان مثال در انتخابات اخير كه يك رخداد مهم اجتماعي هم بود، نگاه سلبي به حداقل رسيد و نگراني‌ها از محدوديت‌هاي احتمالي مرتفع شد و در عمل هم علاوه بر افزايش اطمينان و آرامش اجتماعي، كارنامه بهتري از آزادي گردش اطلاعات به نمايش گذاشته شد.اگر تنها همين مورد، يعني نوع مواجهه با اين چالش بزرگ را ملاك ارزيابي سال گذشته بگيريم، بايد اذعان كرد كه عملكرد نسبتا قابل قبولي را شاهد بوده‌ايم.اما واقعيت اين است كه اين فقط يك سوي ماجراست، و دنياي شتابان فناوري و رقابت نفسگير كشورها در بهره‌گيري از آن براي توسعه و پيشرفت خود، مستلزم داشتن برنامه‌هايي سنجيده، دقيق، زمان‌بندي شده و قابل ارزيابي است كه بتوان به مدد آن، اهداف كوتاه مدت، ميان‌مدت و بلندمدت را در اين رقابت جهاني پيش برد.از اين نقطه نظر البته به نظر مي‌رسد مديريت عرصه فناوري اطلاعات كشورمان قابل نقد جدي است، كما اينكه جداي از روزمرگي و امور جاري، هنوز نشانه‌اي از عملي شدن اهداف زيرساختي و اساسي، و يا حتي وجود برنامه‌هايي براي نيل به آنها مشاهده نمي‌شود. منبع: ماهنامه دنياي كامپيوتر و ارتباطات - اسفند 1394 

آيا سال ۱۳۹۴ سال خوبي براي آي‌تي كشورمان بود؟

۲۵ بازديد
محمود اروج‌زادهسالي را كه پشت سر مي‌گذاريم، چگونه بايد ارزيابي كرد؟ و چه جايگاهي از لحاظ برآوردن اهداف مهم عرصه فناوري اطلاعات و ارتباطات مي‌توان به آن داد؟پاسخ به اين سوال البته چندان ساده نيست. شايد بهتر باشد كمي دقيق‌تر و جزئي‌تر به اين سوال بپردازيم.يكي از چالش‌هاي بزرگ موجود اين عرصه در طول سال‌هاي اخير، وجود نگاه منفي به فناوري اطلاعات و محصولات مختلف آن بوده، كه البته همچنان نيز باقي است.اين ديدگاه كه سابقه‌اي طولاني در سنت و عرف ما دارد، همواره با محصولات جديد علم و فناوري، از زاويه جدال و مخاصمه روبرو مي‌شود، و هميشه آنها را به زيان صلاح و رشد جامعه اعلام مي‌كند، تا حدي كه گاه كار به تحريك عواطف عمومي بر عليه اين فناوري‌ها مي‌كشد.قصه مخالفت با پديده‌هاي جديد مانند تلگراف و تلفن و... را همگان شنيده‌ايم، و البته از ديگر سو، نقد جدي صاحبنظران و دانشمندان دلسوز جامعه به اين نوع نگاه را هم فراوان سراغ داريم.شايد آخرين مورد، سخنان دكتر روحاني رييس جمهور بود كه در نقد مخالفينِ پيشرفت و بسط فناوري، يادآوري كرد كه زماني برخي حتي با پديده ساده‌اي مانند «دوش حمام» هم مخالفت مي‌كردند!به هر حال بنظر مي‌رسد اين نوع نگاه، در جامعه ما ريشه‌دار است و اصلاح آن محتاج زمان است.اما هر چه هست، مقاومت در برابر توسعه فناوري‌هاي نوين ارتباطي در كشور ما، از مهم‌ترين چالش‌هايي بود كه پيشرفت آن را با موانع جدي روبرو ساخت.شايد در آينده براي بسيار قابل باور نباشد كه جمله‌اي بدين مضمون از زبان يك وزير ارتباطات منتشر شد: «سرعت ۲۵۶ كيلوبايتي اينترنت براي ما كافي است!» اما متاسفانه اتفاق افتاد، هر چند مشخص نيست علت بيان چنين جمله‌اي اعتقاد شخصي بود، و يا فشارهاي اجتماعي موجود. در نتيجه همين ديدگاه بود كه موضوع «پهناي باند» در ايران، مدت‌هاي مديد به يك بن‌بست بي‌دليل منتهي شده بود كه راه برون‌رفتي هم برايش يافت نمي‌شد، چرا كه رفع اين معضل، تنها و تنها مستلزم وجود يك اراده قوي و موثر بود؛ يعني چيزي كه در دولت يازدهم اتفاق افتاد و اين دولت به اتكاي اعتقاد به رشد و توسعه در اين بخش، در رفع آن كوشيد و با افزايش پهناي باند، پاي نسل‌هاي جديد را به كشور باز كرد و اپراتورهاي موبايل به رقابت در آن پرداختند.در نتيجه همين نگاه سلبي، گاه در موقعيت‌هاي حساس اجتماعي و سياسي، در فضاي وب محدوديت‌هايي پديد مي‌آمد كه عملا به افزايش حساسيت‌ها منجر مي‌شد و بنوبه خود، نتيجه معكوس مي‌داد. اما به عنوان مثال در انتخابات اخير كه يك رخداد مهم اجتماعي هم بود، نگاه سلبي به حداقل رسيد و نگراني‌ها از محدوديت‌هاي احتمالي مرتفع شد و در عمل هم علاوه بر افزايش اطمينان و آرامش اجتماعي، كارنامه بهتري از آزادي گردش اطلاعات به نمايش گذاشته شد.اگر تنها همين مورد، يعني نوع مواجهه با اين چالش بزرگ را ملاك ارزيابي سال گذشته بگيريم، بايد اذعان كرد كه عملكرد نسبتا قابل قبولي را شاهد بوده‌ايم.اما واقعيت اين است كه اين فقط يك سوي ماجراست، و دنياي شتابان فناوري و رقابت نفسگير كشورها در بهره‌گيري از آن براي توسعه و پيشرفت خود، مستلزم داشتن برنامه‌هايي سنجيده، دقيق، زمان‌بندي شده و قابل ارزيابي است كه بتوان به مدد آن، اهداف كوتاه مدت، ميان‌مدت و بلندمدت را در اين رقابت جهاني پيش برد.از اين نقطه نظر البته به نظر مي‌رسد مديريت عرصه فناوري اطلاعات كشورمان قابل نقد جدي است، كما اينكه جداي از روزمرگي و امور جاري، هنوز نشانه‌اي از عملي شدن اهداف زيرساختي و اساسي، و يا حتي وجود برنامه‌هايي براي نيل به آنها مشاهده نمي‌شود. منبع: ماهنامه دنياي كامپيوتر و ارتباطات - اسفند 1394 

دو سال محروميت باشگاه ها و كاهش سهميه ايران

۱۸ بازديد

زمان دريافت خبر: چهارشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۴ ساعت ۱۰:۳۹

منبع خبر: ورزش ۳

طبقه بندي: ورزشي

به گزارش "ورزش سه" و به نقل از فارس، در حالي كه پيش از اين اعلام شده بود در صورتي كه كنفدراسيون فوتبال آسيا عليه باشگاه هاي ايراني راي بدهد. ايران از اين مسابقات كناره گيري خواهد كرد اما اكنون به نظر مي رسد در صورتي كه باشگاه هاي ايراني از ادامه حضور در ليگ قهرمانان آسيا انصراف بدهند جريمه و محروميت هاي سنگيني متوجه باشگاه هاي ايراني و همچنين فوتبال ايران خواهد شد. - در صورتي كه باشگاه هاي ايراني از ليگ قهرمانان كنار بكشند احتملا محروميت دو ساله اين باشگاه ها (سپاهان، ذوب آهن اصفهان و تراكتورسازي تبريز) وجود دارد و همچنين ممكن است 1+3 سهميه ايران در ليگ قهرمانان آسيا در مسابقات آتي به حداقل ...

دو سال محروميت باشگاه ها و كاهش سهميه ايران

مشاهده متن اصلي خبر

گردهمايي خانواده «تدبير» در آستانه سال نو

۴۳ بازديد
خانواده بزرگ تدبير در آستانه سال نو، با گردهمايي در هتل لاله، به استقبال بهار رفتند.به گزارش ايتنا، مديران و پرسنل شركت پردازش موازي سامان، به رسم هر ساله، گرد هم آمدند تا در محيطي گرم و صميمي، خستگي يكسال تلاش بي‎وقفه را از تن به در كرده و با نشاط و انرژي به استقبال سالي جديد و اميدبخش روند.در اين مراسم كه با حضور همه پرسنل شركت پردازش موازي سامان برگزار شد، ابتدا آقاي بهزاد مقصودي، مدير عامل شركت، سخنراني كرد.سپس از آقايان: حسن جمشيدي، روح الله فراهاني و ميركاميار شبستري، به پاس خدمات ارزنده و همكاري ده ساله با شركت، تجليل و قدرداني كرده و هدايايي به رسم يادبود به ايشان اهدا نمود.مطابق اين گزارش، اعضاي خانواده بزرگ تدبير، پس از صرف نهار، با خاطره‌‏اي خوش به استقبال جشن چهارشنبه سوري رفتند.